ubłagać

ubłagać: {{stl_3}}ubłagać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ubwagaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}skłonić{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}\ubłagać kogoś{{/stl_22}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_22}}aby coś zrobił {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn anflehen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}etw zu tun {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}udobruchać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}besänftigen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}beschwichtigen {{/stl_14}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

ubłagać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ubłagaćam, ubłagaća, ubłagaćają, ubłagaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} błagając, skłonić kogoś do czegoś; uprosić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubłagał u znajomego pożyczkę. Ubłagać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubłagać — dk I, ubłagaćam, ubłagaćasz, ubłagaćają, ubłagaćaj, ubłagaćał, ubłagaćany rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, ubłagaćguję, ubłagaćgujesz, ubłagaćguj, ubłagaćiwał, ubłagaćiwany 1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić» Ubłagała u matki… … Słownik języka polskiego
nieubłagany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieubłaganyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niedający się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś; bezwzględny, bezlitosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieubłagany ojciec. Być nieubłaganym.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias